Mijn opa herinner ik mij als een grote man met grote oren, die in het bejaardentehuis op de bovenste verdieping woonde en die aardappelen schilde bij mijn tante Riet. (Eén van die oren heb ik van hem geërfd)
Hij overleed in 1985 en zorgde voor mijn eerste en laatste absentiedag op de middelbare school. In de laatste dagen voor zijn dood was hij de weg goed kwijt. Ik herinner mij dat hij aan mijn vader vroeg om hem een kaartje te sturen als hij ging trouwen. Ik snapte daar als kind helemaal niets van. Ik zat er toch bij en opa wist toch wel dat mijn vader al lang met mijn moeder getrouwd was.
Verder herinner ik mij uit die dagen dat opa met tante Annie sla wilde planten terwijl hij zijn bed al niet meer kon verlaten. Hij zag ook beestjes die er niet waren.
Mijn zusje weet nog dat hij zich had opgesloten in het toilet terwijl de mensen die zaten te waken in slaap waren gevallen.
Mijn oma zie ik terug in de gezichten van de tantes Rina, Alie en Riet. Hoe ouder ze worden, hoe meer ze op oma gaan lijken.
